να ζει κανείς ή να μην ζει;

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>να ζει κανείς ή να μην ζει;</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>να ζει κανείς ή να μην ζει;</b><p>Δημιουργός: giannis0911, <i>  X.Ι</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>να ζει κανείς ή να μην ζει;<br />
<br />
Πολύ δύσκολο να δοθεί μία απάντηση στο ερώτημα . Ακόμη δυσκολότερο είναι , αυτή η απάντηση να αποτελεί έναν κοινό παρανομαστή. Είναι τέτοια η φύση της ζωής, και εξελίσσεται με τόσο διαφορετικό τρόπο για τον καθένα μας ξεχωριστά, ασκώντας επιρροές και δημιουργώντας ανατροπές, άμεσες ή έμμεσες, σε βαθμό που πολλές φορές να είναι μη αναστρέψιμες ή διαχειρήσιμες , έτσι ώστε τίποτα, μα τίποτα, να μην εγγυάται την έκβαση των γεγονότων στο μέλλον, για να μπορέσουμε να τεκμηριώσουμε επαρκώς την απάντηση στο ερώτημα. Οπότε το να ζει κανείς ή να μην ζει , είναι τόσο υποκειμενικό, αφού συμπερασματικά εξάγεται βασιζόμενο σε παρελθοντικό χρόνο και όχι σε μέλλοντα. Άπτεται δε της προσωπικής εμπειρίας καθενός με τη ζωή και την αξιολόγηση της σε ένα ζυγό όπου τα μέτρα και τα σταθμά δεν είναι σταθερά και ίδια για όλους.<br />
<br />
Στο σκληρό πρόσωπο της πραγματικότητας, για να αποκτήσει στα μάτια μας χαμόγελο, κατά την άποψη μου πάντα, θα πρέπει ο άνθρωπος να δημιουργεί αξίες και να τις αντιπαραθέτει ως αντίκρισμα για να εξαργυρώνει με το πρόσημο στο συν, τις στιγμές του. Το δικαίωμα στην ζωή ή στο θάνατο, δεν χαρίζεται, κερδίζεται, όταν το αξιώνεις ως έλλογη επιλογή και όχι ως φυσική παρόρμηση.<br />
<br />
Το να ζεις έχοντας συνείδηση του εγκλήματος που διαπράττει ο άνθρωπος δολοφονώντας τη ζωή, σημαίνει πως, άμεσα κρατάς το μαχαίρι και σφάζεις ή έμμεσα είσαι ηθικός αυτουργός. Το τρίτο είναι πως έχεις μάθει να ζεις με τις τύψεις σου υποκύπτοντας στην ορμή προς διατήρηση της ζωής.<br />
<br />
Υπό αυτή την έννοια, δεν μπορείς να υπάρξεις αθώος και ζωντανός. Η ζωή ακούσια ή εκούσια δολοφονείται’ είτε με τη συμμετοχή σου, είτε με την αποχή σου , είτε με την ανοχή σου.<br />
<br />
Διχοτομείσαι λίγο πριν εισέλθεις στα όρια της λογικής, χαμένος στη χώρα των ενστίκτων σου, στο βασίλειο της λήθης σου, στην αυτοκρατορία των αισθήσεων σου, γιατί Αν οι μνήμες ζωντανέψουν στο γυμνό σου σώμα, θα γίνουν οι ερινύες καρκίνος και θα σε αφανίσουν αύτανδρο.<br />
<br />
Κάθε στιγμή που έρχεται και φεύγει, ένας σκληρός απολογισμός και η απόφαση για ζωή , ένας αναπόφευκτος συμβιβασμός.[B]<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2012</td><td valign=top></td></table><br />