Μια σταγόνα μονάχα ζητώ

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

" Μια σταγόνα μονάχα ζητώ "...

Κρύφθηκες...
κι εσύ…
ανιχνεύω στον ορίζοντα...
μια στάλα φως...
ένα χαμόγελο...
χωρίς μάσκες...
χωρίς ξεθωριασμένα χρώματα...
ανα-ζητώ...
στις Φύσης την άπνοια...
Προ-χωρούν
με ρούχα διάφανα...
ομοιώματα τα κορμιά...
αλλοιώνουν το ίχνος της ανάσας...
τα χέρια μου κρέμονται...
σε αιρέσεις τρελλών…
οι σιωπές σφυρηλατούν...
αόρατες ,ατσάλινες...
περ-πατούν αθόρυβα...
χάνονται στο ποδοβολητό της μάζας...
ξεχνούν...
κρατώντας στην μνήμη λάφυρα...
ναρκωμένοι...
δεν ακούν τις οπλές της ψυχής...
κρύβονται...
στους τάφους όσων έφυγαν...
χαμογελούν στον θάνατο...
σκιαγραφώντας τον ύμνο του Άδη...
Χρυσοθήρας πλανιέμαι...
βουτώντας τα χέρια στο κάρβουνο...
ένα κοίτασμα λάμψης...
στις στοές του τρόμου...
φοβάμαι...
αναβλύζει κόκκινο στα δάχτυλα...
ματώνουν τα φτερά της ελπίδας...
δακρύζουν τα κύτταρα...
στεγνώνουν...

Κι Εσύ Θεέ μου…
δεν βρέχεις...
μια σταγόνα μονάχα ζητώ...
να απο-πλανήσει την ύπαρξη...
στα δροσερά της σπλάχνα...
μια στάλα...
διψώ...
στην ερημιά της πόλης...
μια στάλα...
να νιώσω πως υπάρχεις...
χωρίς αυτ-απάτες…
μην ξεχνάς…
δεν χαρίστηκα…
Ζω…

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2012