Σαμαράς και Ντόρα που δεν γίναμε Ευζώνοι

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δοκίμασα να ζήσω απ’ την αρχή
Ν’ αλλάξω της ζωής τα δεδομένα
Να ψάξω πιο βαθειά μες την πληγή
Για εκείνα που είχα πριν κι είναι χαμένα…

Με γύρισε ο χρόνος στα παλιά
Στα χρόνια που μετρούσα μόνο αστέρια
Σε λάσπες από ιδρώτα και φωτιά
Σε όνειρα βουβά και τρομαγμένα…

Ο κόσμος πάντα η ίδια συνταγή
Σκοτάδι και ντροπή και αγωνία
Συνθήματα στους τοίχους για ψωμί
Σκουπίδια που αλλάζουν συνοικία…

Πλατείες με τα φώτα ανοιχτά
Μπουρδέλα με πελάτες μετανάστες
Μπαλκόνια με γαρδένιες και κλουβιά
Παράδεισοι λιωμένοι σε ταράτσες…

Ασπρόμαυρες εικόνες στο γυαλί
Τιμές με παρελάσεις και βραβεία
Μια χώρα με ιστορία λαμπερή
Της φρίκης μας η ένοπλη ληστεία…

Γιορτές για του Θεού μας την χαρά
Σφαγές και φαγοπότια και θυσίες
Δεν άλλαξε ο κόσμος μια σταλιά
Τα χρόνια αντιγράφει τις βλακείες…

Οι αλήθειες μας γραμμένες σε σπηλιές
Αρχαίες των προγόνων μας εικόνες
Της δόξας μας απλά κουβαλητές
Στιγμές δευτερολέπτων οι αιώνες…

Με ξύπνησε ο χρόνος στο παρόν
Ξημέρωμα μιας Πέμπτης του Νοέμβρη
Και σκέφτηκα ν’ αλλάξω παρελθόν
Να λέω πως γεννήθηκα Σεπτέμβρη…

Αλλιώτικα αν ήτανε να ζω
Κι αλλιώς αν είχα ζήσει μέχρι τώρα
Πιστεύω πως το ίδιο το κενό
Θα γέμιζε αυτή την άδεια χώρα…

Η αγάπη αυτή μου μοιάζει φυλακή
Σαν Έλληνας περήφανα πονάω
Δεν είναι η ζωή που δεν μπορεί
Μα αυτός ο ουρανός που δεν χωράω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2012