Δαιμόνια εσωτερική πάλη

Δημιουργός: Tdemetriades, Θεόδωρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το αίμα που γεύομαι είναι απλά το δικό μου
Από τις σκοτεινότερες σπηλιές της μαύρης, καταπονημένης καρδιάς μου
Ψάχνω να βρω απαντήσεις
Και βρίσκω ότι εγώ είμαι ο δαίμονας
Και προκαλώ τον ίδιο μου τον εαυτό να τρέχει
Για την ζωή του, για τα ο,τι αγνό υπάρχει
Για να πρoλάβει να μην καταβροχθιστεί
Αυτός ο δαίμονας με χωρίζει από τα πάντα
Από όλους όσους προσπάθησαν να το παίξουν φίλοι και υποστηρικτές
Για τα πάντα φταίει ο δαίμονας και εγώ
Ακόμα και για τα αμαρτήματα των άλλων
Αμαρτούν όλοι, πληρώνω το τίμημα
Σκίζεται η ψυχή μου
Που κάποτε πίστευε και ζούσε
Κοκκινόμαυρα δάκρυα πέφτουν από τα μάτια μου, όχι την καρδιά
Φωνάζω ξανά και ξανά
Το μόνο που καταφέρνω να ακούσω
Είναι τον ήχο του πόνου που οργιαζει δαιμονικά στην αγνή ψυχή μου
Μια ψυχή η οποία είναι κάπου χαμένη και παγιδευμένη
Κάπου ανάμεσα σε ζωή και θάνατο
Πού είμαι;
Ποιος είμαι;
Τι απέγινα;
Υπάρχω για κανενα σκοπό;
Σύντομα καταλαβαίνω πως άσκοπα ρωτώ αυτά
Αφου δεν πρόκειται να απαντηθούν
Όσο γυρίζω στις αίθουσες ζωής και θανάτου
Τα κοκκινόμαυρα δάκρυα συνεχίζουν να ρέεουν και να πέφτουν στην γη
Ο ουρανός παίρνει μια δαιμονική μορφή
Κοιτώ προς τα πάνω
Αρχίζει να βρέχει
Και κοιτώ ξανά προς τα κάτω..
Και βλέπω τον εαυτό μου να πνίγεται
Ανάμεσα στον πόνο και τον κοκκινόμαυρο ποταμό

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2012