Ένα παραμύθι ή μια ομολογία;

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ένα παραμύθι ή μια ομολογία;</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ένα παραμύθι ή μια ομολογία;</b><p>Δημιουργός: Ανυπότακτος, <i>Γεώργιος Κ. Καντέμης</i><p><i> Για σένα που κάνεις την καρδιά να φτερουγίζει και την ελπίδα να ζει...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[align=right]Προσπαθώ να σε χάσω και δεν μπορώ,προσπαθώ να σε κρατήσω μα δεν με αφήνεις,προσπαθώ να γίνω κάτι εικονικό αλλά φοβάσαι,προσπαθώ...[/align]<br />
[align=center]Το μόνο που ξέρω είναι ότι ταξιδεύω στα μάτια σου κι όσο κι αν ξέρω κι αν καταλαβαίνω,δεν μπορώ να συμβαδίσω ή να απομακρυνθώ...[/align]<br />
[align=left]Σε αγάπησα σαν φίλος κι ακόμα σε αγαπώ και σε νοιάζομαι κι ας γεννήθηκε μια φλόγα που με καίει,ίσως κι εσένα και μας τρομάζει αυτό μα είμαστε παν'απ'όλα φίλοι...[/align]<br />
[align=center]Δεν αξίζει να χαθεί αυτό για τίποτα,το ξέρω κι ας πονάω μα με καίει που σπάνια μπορώ να δω αυτά τα μάτια,να κρατήσω λίγη δύναμη,για μας...[/align]<br />
[align=right]Προσπαθώ,αν ήξερες πόσο μα συνάμα σε νοιώθω,σε καταλαβαίνω απλά,μόνος μου χάνομαι στις φαντασιώσεις μου,αποπροσανατολίζομαι,γυρεύω το λάθος,πεισμώνω σαν παιδί κι ας ξέρω,ναι το ξέρω,με σκέφτεσαι κι ας μην θες κάτι παραπάνω...[/align]<br />
[align=center]Απλά να θυμάσαι πως για σένα θα φέρομαι είτε σαν παιδί είτε σαν τρελός μα πάντα θα σε αγαπώ,θα σε νοιάζομαι και θα σε σκέφτομαι,χωρίς να θέλω να σε μυθοποιήσω,αυτό το κάνεις με την απουσία σου,άθελά σου ίσως αλλά ναι...[/align]<br />
[align=left]Κανείς δεν θα μάθει,δεν θα επιτρέψω να μάθει ποτέ μα εσύ θα ξέρεις πως ότι κι αν πω ότι κι αν κάνω,πάντα θα καίει ένα κεράκι μέσα μου στο όνομά σου,για μια αγάπη που δεν γνώρισε ποτέ σύνορα,συμπαντικά,χωροχρονικά,μήτε τέλειωσε  με τον θάνατο σε κάποια άλλη ζωή...[/align]<br />
[align=center]Κι εδώ,ενώπιον όλων,τολμώ να πω δεν ξέχασα κι ας μην ξέρουν ποια είσαι,δεν έχει σημασία τι όνομα έχουμε εδώ αλλά το ποιο είχαμε τότε,όταν οι γονείς μας ορκισμένοι εχθροί μας απομάκρυναν,μας φυλάκισαν μα εμείς βρήκαμε τον τρόπο να ξαναβρεθούμε,λίγο αργά,ίσως και σαν δοκιμασία αν αντέξουμε να είμαστε απλά φίλοι και πιστοί εκεί που ανήκουμε προσωρινά,ίσως η επόμενη ζωή να μας ανήκει και να ζήσουμε επιτέλους αυτό που αιώνες προσμένουμε...[/align]<br />
[align=right]Ίσως και σε άλλες ζωές να δοκιμαστήκαμε,δεν θυμάμαι αλλά,να ενδώσαμε στο πάθος και να τιμωρηθήκαμε να είμαστε πάλι χώρια,μέχρι να αποδείξουμε ότι αξίζει να το ζήσουμε αυτό αλλά χωρίς να πληγώσουμε κάποιους άλλους...[/align]<br />
[align=center]Μέχρι τότε κι ότι κι αν βρεθεί στο διάβα μου κι όσο κι αν δοθώ σε αυτό να θυμάσαι,πάντα θα περιμένω να ξαναγεννηθώ,να σε ξαναγνωρίσω,να σε ξαναγαπήσω κι αν ο Κύριος δει ότι δοκιμαστήκαμε αρκετά να μας αφήσει να είμαστε ο πρώτος έρωτας του άλλου...[/align]<br />
<br />
7/6/2012<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2012</td><td valign=top></td></table><br />