Δισκοπότηρο της νιότης

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήρα νερό και σιγαλιά
Σε δισκοπότηρο της νιότης σε κοινώνησα
Κι από την κάθε σου γουλιά
Πήρ' η ζωή ανασεμιά
Κι ένιωσα αρχόντισσα...

Ξύπνησα ένα πρωϊνό
Κι εκεί που πήγα να λουστώ
Σ' είδα να χάνεσαι
Δεν πρόλαβα να χτενιστώ
Κι έτρεχες.. γάργαρο νερό
Κι είπα.. δεν πιάνεσαι...

Παίρνω τη γόμα της ανάγκης
Και στον καθρέφτη μου χιμώ
Το ροδαλό το χρώμα σβήνω
Και χαρακώνω το λαιμό...

Κι έγινε το νερό σταγόνα
Ήπιε αλάτι και λυγμό
Κι ευθύς μου γέμισες τα μάτια
Πρέπει να κλάψω.. για να δω...

7/12/2005

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2005