Δε μεγαλώνω

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου άρεσε που λουζόμασταν,
στη κρύα τη βροχή,
και τα βράδια που κοιμόμασταν,
στη ξεχασμένη αμμουδιά γυμνοί.

Και την άλλη μίλια πέντε απ'τη πόλη,
πεινασμένοι και χωρίς μπουκιά φα'ί',
βουτήξαμε στη θάλασσα τη γαλανή,
και μας αφήσαν χρόνια μύδια και αχινοί.

Κι αν τώρα λες πως τότε ησουν παιδί,
και τώρα μια κυρία με δικό σου κομωτή,
μάθε θα΄μαι πάντα ενα παιδί,
κι ασε με μόνο μου,στη γνώριμη τη γαλανή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-12-2005