ας περιμένουν οι ανεμόμυλοι

Δημιουργός: marakoskevasmata, Μάριος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γλυκιά Δουλτσινέα ,

Σε έψαχνα μέσα στα όνειρα μου για να σιμώσεις κοντά μου,να μου απλώσεις το χέρι για να σηκώσω το λάβαρο μου απο τις λάσπες της μοναξιάς...να σταθώ στα πόδια μου,να πετάξω μακρυά το κύπελο του κουρέα που για κράνος το φορούσα,να ξαναδώ το φως του ήλιου,που οι εφιάλτες μου τον έκρυψαν πίσω από σκοτεινές σιέρες.
Τώρα σε νοιώθω δίπλα μου Δεσποσύνη, αφουγκράζομαι τους γλυκούς χτύπους της τρυφερής σου καρδιάς,οσφραίνομαι το υπέροχο άρωμα της γυναικείας σάρκας, κάνω ξανά όνειρα...!!
Ανέβα λοιπόν στο άτι μου και κράτα με σφιχτά απο τη μέση για να ξεχυθούμε μαζί σαν ριπή τα ανέμου στους απέραντους κάμπους ,αφήνοντας ξοπίσω μας ζοφερές εικόνες και φαντασιώσεις .
Ας περιμένουν οι ανεμόμυλοι


Μαράκος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-06-2012