Μια κάμαρη φεγγάρια

Δημιουργός: Γιάννης Ποταμιάνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Μια κάμαρη φεγγάρια[/B]

Απόψε σαν Ιούλιος καβάλησα
------------------ τον τζίτζικα
να κυνηγήσω καλοκαίρι
-------- στο θάμβος μιας Ιδέας
που με τυφλώνει και με τέρπει
Απόψε σαν Αύγουστος καβάλησα
---------------------- το φεγγάρι
γήινος δραπέτης
------- στον ασημόχαρο ουρανό

Ανεβαίνω απόψε
------- στη φουσκοθαλασσιά
σαν η τελευταία φυσαλίδα
---------------- του πνιγμένου
που γίνεται λησμονιά
Κι’ όσο στη λησμονιά μαραίνεται
------------------------- η ιδέα
τόσο στη μνήμη γλυκαίνει ο πόνος

Γι’ αυτό απόψε
------- με ρακί αποστειρώνω
της μνήμης τις πληγές
πετάω από σύννεφο σε σύννεφο
και στις λέξεις μου ακούγεται
-------------- ουράνια μουσική

Κάνει πολύ ζέστη απόψε
γι’ αυτό έταξα στα βλοσυρά παιδιά
---------------------- χαμόγελα
και γέμισε η κάμαρη όμορφα
---------------------- ψέματα
πιο λαμπερά κι’ απ την αλήθεια
γέμισε η κάμαρη φεγγάρια
-------------- και κομμάτια ουρανό

Έτσι μας πρέπει απόψε
Αφού όλοι έχουμε ανάγκη
-------- μια στιλβηδόνα οπτασία
Αφού όλοι αποζητάμε
----- ένα φεγγάρι στα σεντόνια μας
Έτσι μας πρέπει απόψε
σε μια κάμαρη φεγγάρια
----------- να μου κρατάς το χέρι

15 Ιουλίου 2012
Γιάννης Ποταμιάνος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-07-2012