Πονεμένος διάβολος

Δημιουργός: vero_, Βερόνικα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσο βουλιάζεις τόσο στάζεις από ιδρώτα.
Είναι η αγάπη δύσκολη διαδρομή.
Πάντα τα πάντα κάθε βράδυ καταστρέφουν
καταραμένα άστρα· λυχνίες της σιωπής.

Και τα αισθήματα όσο πληθαίνουν, ξεμακραίνουν
τα απομεινάρια αυτής της δήθεν λογικής.
Σαν λέπρα όλο απλώνεται στα στήθια
χάος ανείπωτο στο βάθος της ψυχής.

Εκεί όπου ψάχνεις καταφύγιο για να μπεις,
μια στοργή εκεί σαν ψάχνεις, θα τη χάσεις.
Ό,τι σου δώσανε χλωμό και πικραμένο
μες τη ζωή σου που έχεις κάνει πια ρημάδι.

Σαν πονεμένος διάβολος λυπάσαι.
Τη μια διασχίζεις, την άλλη διαβαίνεις, μα αργείς.
Πλέον δεν θα υπάρχω μονάχα για να ζεις
κι ούτε θα ζω μόνο για να μ’ εξουσιάζεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-08-2012