Τα τελευταία φλούδια

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...από πηγάδια τ' ουρανού νερά μου δρόσιζαν το νου... (Μ.Γ)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα τελευταία φλούδια


Με πόση αθωότητα
Στις νύχτες άνθισαν των ημερών τα μπάζα
Σταμάτησα κι εγώ να σε γυρεύω
Παράξενο αλήθεια
Δεν είναι που σε ξέχασα
Μη φοβηθείς
Είναι που σε δέχτηκα
Και πια δεν περιμένω
Ας σημάνουν τώρα όσα μεσάνυχτα θέλουν
Ας γίνει όλη η πόλη κολοκύθες
Θα βρω τη μεγαλύτερη και θα τη σκαρφαλώσω
Θα φορέσω το λαμπερότερο ημίψηλο
Το πιο φωσφοριζέ
Κι όποιος δεν καταφέρει να θαυμάσει
Ας τρώει πασατέμπο στους αιώνες
Με τη δέουσα προσοχή όμως
Γιατί εγώ φλούδια δεν ξαναμαζεύω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2012