Πανσεληνοι

Δημιουργός: Θεττάλια, Χάρις (Παδιώτου) Παναγοπούλου

Ποιητική φαντασίωση!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα την τιμήσω’ όπως της πρέπει τη νυχτιά
μαζί στην ξάγρυπνη της φαντασίας μου ακρούλα
γουλιές αργές θε’ ν’ ανταλλάσουμε βαθειά
εσύ κατάφατσα κι εγώ στην καμαρούλα

Απ’ το φεγγίτη μαγικά θα ονειρευτώ
όλες τις πανσελήνους της ζωής μου
με πυροφάνι π’ έτρεχα κλεφτό
μεσ’ στην αλμύρα για χατήρι της καλής μου

Εκείνης π’ έφυγε μακρυά’ πο τη σκιά μου
κάποια πανσέληνο τ' Αυγούστου, πόσ’ ωραία!
π’ έγινε θρύλος στα καυτά τα όνειρά μου
τις νύχτες όσες που ενδίδω στο Μορφέα

Εκείνης π’ είπ’ ανερυθρίαστ’ έν’ Αντίο
κι άφησε σκόνη και βουνό απ’ αναμνήσεις
που μόνο δώρο της, ασπρόμαυρο βιβλίο
να ταξιδεύω τις πικρές μου διηγήσεις

Θα την τιμήσω’ όπως της πρέπει τη νυχτιά
θα μείνω ξάγρυπνος, εγώ και δυό τσιγάρα
και μεσ’ στην άπλα χρυσαφένια σιγαλιά
της μοναξιάς θα τσαγκρουνίζω την κιθάρα. –

"Θεττάλια"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-09-2012