Μάτωσα(αίμα-ψέμα-σπέρμα)

Δημιουργός: peiraiotissa, AΘΗΝΑ

Αφιερωμένο στην Πελαγία που της είχα υποσχεθεί -καιρό τώρα-ότι θα γράψω κάτι μ΄αυτόν τον τίτλο!Καλημέρα στους ξενύχτηδες!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι εκεί που νόμιζα πως χάθηκα
γδάρθηκα...
και σαν πουλί πετάχτηκα...
σαν δέχεται το βόλι..
κι ας νόμιζα πως τέλειωσα...
μάτωσα...
σ΄ένα κλαράκι σκάλωσα...
και σχίστηκε το δέρμα

Και το αίμα μου τινάχτηκε...
σκόνταψε...
κι ένα λουλούδι έβαψε...
με το άλικό του χρώμα...
και το λουλούδι υψώθηκε...
σώθηκε...
σαν το κορμί τεντώθηκε
που ήταν μαραμένο

Με κοίταξε κι απόρησε
δάκρυσε...
και την ψυχή μου μαύρισε...
που το΄δα μπερδεμένο...
μου λέει..."σε λυπήθηκα...
γέλασα...
κι ύστερα σε ξεγέλασα...
το δάκρυ να στεγνώσει"

"Με τέτοια μάτια όμορφα
κάστανα...
δεν πρέπει να΄χεις βάσανα
να μην τα δω να κλαίνε...
γέλα και καν΄το αίμα σου
σπέρμα σου...
κανάκεψε το ψέμα σου
γέννησε την ελπίδα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2012