ο αλεξανδρινος

Δημιουργός: O Αλεξανδρινός

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βροχη.Χατζιδακις.

κανω μιαν αρχη,ριχνω μιαν ευχη,
ο,τι θελει θε να ρθει,αρκει να χαμογελω.
κανω μια προσευχη,δε θελω να εισακουσθει,
θελω να ρθει σα βροχη,μα να βραχω μονο εγω.

κι ο κοσμος αγκαλια,βρεγμενη λαλια,ετουτη η σιωπη,απο καπου θα πιαστει.
μουσκεμενη καρδια,τοσα που δεν ηρθαν φιλια,μα τοσα ονειρα ηδη ειχαν μυρισει στη γη...

κανω μιαν αρχη,υγρη μου κι αυτη,δακρυ μπορει,
αδεια η φυλλωσια,μα θα ρθουν πουλια,
απο καθε ενα κλαρι,ενα κελαηδητο μ αρκει,
σα τραγουδιου ζεστασια,κανω τοτε την ευχη.

γεμισε φυλλα η καρδια,τα σκορπα στο νοτια,
υπέροχη υπεροχή.να νιωθεις σωστα...
γεμισε μάτια κι η ματιά.πληθη κι αισθηματα,
γραφω γιατι ειναι αρχη,γραφω διολου αργα.

ειναι το πως νιωθω εγω,αφησα πισω ερωτες πολλους,
μα για τους δημιουργους,κατι καινουργιο θα πω...

εχω μονο μια,μια στη καρδια,και χανεται βουβα,
σ ενα μηνα ισως ρθει,μαζι με τη βροχη...
αλλιως θα ζει σα συννεφια,πανω απ τα βουνα,
μαι φθινοπωρου λαλια,που δε θα μιλα ξανα...


ζω σαν ηλιος τη βροχη,δακρυζω να ζεσταθει,
χαμογελω σταδιακα,ουρανιου τοξου ειμαι η αρχοντια,
θα ρθω τη σωστη στιγμη,θα ρθω αν εισαι εκει,
μια μονο στη καρδια,μα γω μαι τοτε η συννεφια...

θα ερθει η βροχη....το παν θα βραχει...
χαμογελω σταδιακα,ειμαι μεγαλη καρδια...
αν ολο φτασει το νερο,να μουσκεψει εσωτερικα,
ποσα θα γραψω....και τι θα γεννω...

ρυακι η βροχη,θαλασσα κι αντοχη,
ζητω τουτη η βροχη...περιμενω να ρθει...
κι αληθεια ισως εγω,τοσα χρονια διχως να βραχω,
ισως να μαι εκει,ισως εγω μαι η βροχη.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2012