Τροιαμισού του Πατρόχλου

Δημιουργός: barboutsala

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε καρτερούσα στα όρια της αποτρίχωσης
Κατέβαινες ορμητικά σα γοργοκόπανος
Κι όσο ενφτερνιζόσουνα τόσο η πετούγια βράχνιαζε
Ατσαλάκωτη μέρα
Χειλάκι πετροκέρατο και μάτι βουτυρίκοκο
Στα τερακότερα σου διακοιμίζονται αλλοδαπές αλφαβήτες
Πότε με τους ταγματασφαλακτίτες και πότε αλντέντε
Σταμάτα
Δυο εσπρέσο λούγκρο δεν τον παίρνουν την άνοιξη
Μόνο τα πρωτοσέλιδα ασχημονάζουν κάτι χρόνια τώρα
Σαν ίωση
Σαν κλιματιστικά φτερά στο περιστύλιο
Σαν αχαλίνωτες τυροκροκέτες κομμένες και ραμμένες στα κόστα-μπόρντα
Με τα σαβαγιάρ του Ζιπουνομπαρμπούνη μερακλώνεις πάλι
Και τον παράμεσο στα τρία τέταρτα τον σπας
Κρέμες, κρεμάστρα, κρεματόριο
Βίμ και αεί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-09-2012