φέυγουνε τα ονείρατα

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φεύγουνε τα ονείρατα, γοργά αλόγατα άσπρα
κι είναι το ποδοβολητό ,στην άμοιρη ζωή μου,
αχός που έχει ξεχαστεί, που σαν άνθός στη γλάστρα
ξεχάστηκε απότιστος, ξεράθηκε μαζί μου.

Και φέυγουν σαν τα σύννεφα στο παγωμένο αγέρι
πάνω στο μπλέ του ορίζοντα, άτακτως που γλυστράνε
και τίποτα δεν έμεινε απ΄το άγιο τους το χέρι,
σάμπως ,που πέθανε κορμί, στο μνήμα που το πάνε.

Μα σαν περνούν και ΄χανονται στου ορίζοντα τα χάη
λίγο γυρνάει η ψυχή, σαν λεύκα στο αγιάζι
τους κλώνους γέρνει προς τα κεί που η νιότη αχνοσκορπάει,
και στ΄άπειρο λυκνίζεται ,σαν ο βοργιάς την βιάζει.



Θανάσης Κρουστάλης

[align=left][I][/I][I][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2012