Ματωμένη νύχτα "…

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακροβατεί η " Τέχνη "…
σε γέφυρες που βουλιάζουν…
στίχους που εκπορνεύονται…
χρώματα δίχως " χρώμα "…
καλλιτεχνικά θραύσματα…
ο ποιητής μεταμορφώνεται σε πατρόνο…
η δημιουργός σε Μήδεια…
χειροκροτήματα κρυμμένα σε ναρκοπέδια…
μάχες βυθισμένες στην έρημο…
οι δήθεν παίζουν ζάρια στις εκκλησίες…
ανάβουν τα κεριά ανάποδα…

Ματωμένη η νύχτα…
κρέμασαν τους στίχους με μανταλάκια…
στο κοντάρι ενός πλανόδιου λαχειοπώλη…
με πινέλα νωπά από κόκκινο…
έγραφαν σε πλακάτ μιας διαδήλωσης…
ούτε ένα σύνθημα…
ούτε μια κραυγή…
τα λοστάρια μπερδεμένα με κλομπ…
οι μπάτσοι συνόδευαν τους αιρετικούς…
οι πολιτικοί χόρευαν…
πάνω σε τσαλακωμένα νομοσχέδια…
οι καλλιτέχνες έγλειφαν τους χαφιέδες…
εκλιπαρούσαν…
για ένα επίδομα αυτοσυντήρησης…
κι οι περαστικοί…
έκαναν πλιάτσικο σε ρουσφέτια…

Ματωμένη η νύχτα…
δραπέτευσα απ’ την άμορφη μάζα…
χαμόγελα ανακατεμένα με περιττώματα…
πεινασμένα σκυλιά…
διαπραγματεύονταν με τρωκτικά…
έτρεχα σαν δαίμονας…
πάνω απ’ τον θόλο της νύχτας…
μια τζούρα ανάσα από διάφανο οξυγόνο…
γυμνός κρύωνα…
βύθισα τα δάχτυλα στις τσέπες…
έβγαλα χαρτιά σημαδεμένα από γράμματα…
οι τελευταίες αράδες που έγραψα…
άναψα φωτιά…
ένα τελευταίο τσιγάρο…
άκουγα το αλφαβητάρι τρίζοντας…
γράμμα γράμμα να πεθαίνει…
ούτε ένα δάκρυ…
ούτε ένα αναφιλητό…
ούτε μια αίσθηση…

Κρύωνα…
πολυτιμότερη η θαλπωρή της ψυχής…
από τους στίχους μου που έκαιγα…
έτσι κι αλλιώς κάθε νύχτα…
κάποιος ρουφιάνος κατέδιδε ένα ποίημα…
κάποια πόρνη σκούπιζε το σπέρμα με έναν στίχο…
στύση και οργασμοί ανακατεμένοι…
έτσι έμαθαν να γαμούν την " Ζωή "…
για την παρ-αίσθηση…
μιας " Καληνύχτας "…

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2012