Το αθώο σου βλέμμα,παρελθόν

Δημιουργός: aridaios

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το αθώο σου βλέμμα,παρελθόν.

Κλεινω τα αφτια μου....
Απέναντι σε σένα και απέναντι στον Θεό.
Πόσο απαίσια μου φάνηκαν τα λόγια σου
πόσο ψεύτικα τα δακρυά σου.
Αυτοί που μας αποκαλύπτουν την αλήθεια
φαντάζουν σε μας πάντα κακόβουλοι.
Η καρδιά μας και η φαντασία μας
δεν μας επιτρέπουν να συνειδητοποιήσουμε
την δυστυχία που θα επακολουθήσει.
Εμείς θα είμαστε πάντα οι τελευταίοι
που θα μάθουμε την αλήθεια...
''-Ξέρεις...εγώ δεν...θα...
-Δεν θα πάψω να σε...σκεφτομαι...''
Και αυτό το βλέμμα σου,να έχει πέσει στο πάτωμα.
Το βλέμμα που κάποτε κοιτούσε βαθειά στην ψυχή μου.
Το δικό σου το αθώο βλέμμα που τώρα είναι παρελθόν.
Πόσο ευκολα γύρισες το κλειδί της προδοσίας...
Κλείνω τα μάτια μου.
Ουράνιες,Θεικές φωνές με συγκλονίζουν.
Μοιάζω σαν ταξιδιώτης μέσα στο σκοτάδι
που βρίσκεται μπροστά στις πύλες της κολάσεως.
Το φως μου χάθηκε,σαν το τελευταίο χτυποκάρδι
της καρδιάς μου, που σιγοσβήνει,στο ''ζοφερό σκοτάδι''
Κλείνω το στόμα μου.
Δαγγώνω την γλώσσα μου,τα χείλη μου...Ματώνω...
Δεν πρέπει να ουρλιάξω,ουτε να κλάψω
ψυθιρίζω ομως κάτι για τον Θεο...
Στην σκέψη για την τιμωρία σου,πέφτω στο πατωμα
και ψηλαφώντας καταφέρνω να φύγω
απο το δωμάτιο προδομένος
για ακόμα μία φορά στην ζωή μου.

Φλωρινα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2012