Συγνώμη

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποτέ μου δεν ξάπλωσα δίπλα στην έξοχη μετριότητα.
Κυνήγησα τα μεγάλα, τα μηδαμινά, αόρατα και ορατά.
Με οδηγό το πάθος και την ευλογημένη μου καταγωγή.
Το ανεπαρκές όριο της ύπαρξής μου, της αγάπης μου:
Το σύμπαν.

Γεμάτος παιδική αθωότητα και μια εφηβική παρόρμιση
προσπάθησα να σας κάνω κοινωνούς σ’ αυτό το μεγαλείο:
Στην αφθονία των λέξεων, των αισθημάτων, των τοπίων.
Η αντίδραση μια απορία και ένα ανεξήγητο μούδιασμα
"Παραείσαι καλός".

Έτσι η αγάπη, ό,τι πιο απλό και πιο σύνθετο συνάμα
γίνεται όνειρο, ένα πείραμα που απέτυχε παταγωδώς.
Αμφισβητώντας την ύπαρξη του φτερωτού αρωγού της
και της ουράνιας Παντοδύναμης προσωποποίησής της.
Θεέ μου!

Αυτή η επανάληψη έχει αρχίσει και με κουράζει κάπως.
Δεν μπορώ να αλλάξω μοτίβο, υπόδουλος μιας μοίρας
ενός πεπρωμένου που δεν πίστεψα ποτέ, ούτε για λίγο.
Το άφιλτρο των πράξεων μου, του χαρακτήρα μου
επτασφράγιστα κλειστό.

Κι έτσι βιώνω το μαρτύριο των ανέκφραστων λέξεων,
των συναισθημάτων που τελικά δεν εξωτερικεύονται.
Κάτοχος και συνεργός μιας πένας σε αφλογιστία
με πρωταίτιο το αριστερό μου χέρι, Μα πάνω απ’ όλα
την καρδιά μου.

Το μυαλό μου έχει αρχίσει να γεμίζει με σκουπίδια
που είναι ήδη σε αποσύνθεση και με δηλητιριάζουν.
Αγωνία έντονη να απαλλαγώ, να τα πετάξω μακριά.
Ντρέπομαι για τις δυσώδεις αναθυμιάσεις τους.
Σας ζητώ συγνώμη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2012