Κρητικός Διονυσίου Σολωμού, 1834

Δημιουργός: AndrewV

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκίζει θάλασσες, κυνηγημένος, βλέπεις.
Δεν ήταν παίγνιο, αλλ' αίμα ελληνικό, ποτίζον τους ανθούς στη Μεσαρά.

Ο κεραυνός οδηγός,
της μοίρας όμως άλλα ήταν γραμμένα.
Κι όλα για μια παράδοξη ομορφιά.
Για εκείνα τα λυτά μαλλιά και τα μαύρα μάτια
που χάνονται σαν σε αποπλανήσουν.
Και μαζί τους χάνεται η αγάπη στα σύννεφα,
μεσ' απ' τους αφρούς μιας περιπέτειας.

Γιατί ήταν πλοίο τσακισμένο και νησί μακρινό.
Άμοιρη θνητή, μες στις φουρτούνες και τους κακούς συλλογισμούς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2012