Στην κρήνη τής αποθυμιάς

Δημιουργός: vasilis g., Βασίλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο πρωινό σου νότισμα
μες την αυλή αγγέλων
στην μήνι τών κυμμάτων σου
και στο παλμό της λήθης

Ριγεί η αύρα της στιγμής
στο πέρασμα της μνήμης
γεννά ελπίδες προσμονής
σε πέλαγα γαλήνης

Σαν κελαρίζει ο ουρανός
στου έρωτα τις ράγες
νότες σταλάζουν απο φώς
στου ονείρου τις συστάδες

Στην κρήνη της αποθυμιάς
τη δίψα μου θα σβήσω
και στου ονείρου τη σκιά
τον πόνο μου θα κρύψω

Στις παραισθήσεις σου θα μπώ
με πόθους να μεθύσω
χαραγματιές της άνοιξης
στα χείλη σου να αφήσω

Θα σου σμιλέψω αγκαλιές
ασκούς με αναμνήσεις
μέσα απο βλέφαρα κλειστά
για μένα να δακρύσεις

Στα χνάρια που άφησε η αυγή
σε άστρα βουρκωμένα
αν με ζητήσεις θα με βρείς
μάτια μου αγαπημένα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2012