Οργασμικές εξάρσεις

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρυμμένος…
σε πάχνη απ’ τα ίχνη σου…
αθόρυβα…
σιωπηλά…
μάλωνα τα όνειρα…
μην μαρτυρήσουν…
τις κρυφές επιθυμίες…
σφράγιζα τις παλάμες …
περιμετρικά στις καμπύλες…
μετανάστης στην πατρίδα σου…
νοσταλγούσαν τα χείλη…
επαναστατούσαν οι αισθήσεις…
ζήλευε ο ήλιος…
κρυφάκουγαν τ’ αστέρια…
βογγητά απ’ τα στήθη…
στο λιμάνι που αρμένιζες…
αναρωτιόμουν…
ήμουν σοφός ή απελπισμένος…
φαντασιόπληκτος ή γειωμένος…
ο άνεμος χλεύαζε σαρκαστικά…
πόσο θα αντέξω να περι-μένω…
προς-ευχόμουν…
πεισματάρης…
αμετανόητος…
στου έρωτα την ανατροπή…

Καραδοκούσα την στιγμή…
ωκεανό σκέψεων…
δάχτυλα πλεγμένα…
σε καρφωμένο πηδάλιο…
μάτωναν…
αναμονές ατσάλινου χρόνου…
δάγκωνα τα χείλη…
ούρλιαζα σαν αγρίμι…
καρτερούσα μουλωχτά…
το πέρασμα της χροιάς…

Περ-πατούσα ανάποδα στον ουρανό…
επαναστάτης γυμνός…
αναπολώντας …
διεκδικώντας…
γητευτής της ζωής…
μ’ ένα ποτήρι κόκκινο κρασί…
να σε μεθύσω στο ταξίδι…
σε μιας νύχτας αφή…
υπο-κλίθηκαν οι πλανήτες…
εξαντλήθηκαν οι θεοί…
αυτοκτόνησαν οι ανάποδοι καιροί…
στην ατσάλινη μου επιμονή…

Άνοιξα την πόρτα…
κι ήσουν εσύ…
με χείλη διψασμένα…
που γκρέμισαν το φράγμα της ζωής…
κορμιά μαστουρωμένα…
ενέδωσαν στην ηρωίνη της υπο-δομής…
αισθήσεις παρθένες…
εγκλώβισαν τους πόθους…
απ’ τα γόνιμα κορμιά… …
ενεργοποίησαν τις ηδονές…
κούρσευαν τα κύτταρα……
ανυπεράσπιστα σύμβολα…
υπο-ταγμένα στις ροές…
υγρές εκ των έσω μας…
αιχμαλώτισαν τον έρωτα…
τον εξουδετέρωσαν…
από ισχυρές αμυχές…
παραδόθηκε αδύναμος…
σε εξάρσεις οργασμικές…
παραιτήθηκε…
ξαπλώσαμε αδιάφορα…
στον πορφυρένιο του μανδύα…
ακρότητες δίχως όρια…
εκστασιασμός καυτής θαλπωρής…
τζόγος δίχως παρακμή…
Νεράιδα…
της Ψυχής μου…
Εσύ…

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2012