Ζώντας με αγάπη απλά

Δημιουργός: Ανυπότακτος, Γεώργιος Κ. Καντέμης

Γιατί η αληθινή αγάπη τρυπάει τα δεσμά του πόνου και του μίσους και οδηγεί στην αγνότητα της ψυχής...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τόσες σκέψεις τόσα στιχάκια
μες του μυαλού μου τα δρομάκια
τόσα λάθη τόσα πάθη
μες της ζωής μου το αδράχτι

Τόσα βήματα χαμένα
κι άλλα τόσο ευτυχισμένα
πότε ήλιος πότε δάκρυ
σ'ενός κουβαριού την άκρη

Θέλω τόσα να σας γράψω
μα φοβάμαι πως θα κλάψω
γι'αυτό αφήνω την αγάπη
σαν τον ήλιο μου να λάμπει

Έμαθα να μην με νοιάζει
πως ο κόσμος με κοιτάζει
έμαθα να μην πονάω
όταν μόνος προχωράω

Μα πονάω όταν πονάει
μια καρδούλα που ξεψυχάει
μια ανάσα όταν τελειώνει
και το δάκρυ μου δεν σώνει

Κάθε χτύπος κάθε σφαίρα
κάθε στην καρδιά μια πέτρα
κάθε όνειρο που σβήνει
κι ένα τίποτα αφήνει

Γέλα χάρισε αγάπη
κάθε όνειρο που εκλάπει
στον Παράδεισο να λάμψει
και το μίσος τους να κάμψει

Να γελούν σαν αγγελούδια
να ευωδιάζουν σαν λουλούδια
δάκρυ πια να μην κυλήσει
στης αγνότητας την δύση

Μην οικτίρεις μην συμπάσχεις
μόνο αγάπη να μοιράζεις
μέσα από την καρδιά σου
αυτή είναι η κληρονομιά σου

Κι αν σου δώσουν λίγη πίσω
πες μου φτάνει για να ζήσω
κι αν η κρίση σε τρελαίνει
η αγάπη σε ομορφαίνει...
στην ψυχή!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2012