Το τώρα ντύθηκε με χθες

Δημιουργός: teo g, TEO GRAMMENOS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακούω τον ήχο της βροχής, νιώθω εσύ πως με καλείς.
Κλείνω τα μάτια, θυμάμαι στιγμές ..το τώρα ντύθηκε με χθες.
Κοιτώ φωτογραφίες και δακρύζω, αναμνήσεις στο μυαλό ξεφυλλίζω.
Ακόμα σε θέλω, πρέπει να το πιστέψεις ..ταξίδι κάνω να σε βρω μέσα σε σκέψεις.

Χαθήκαμε, στην θάλασσα του χρόνου.
Κλειστήκαμε, στην φυλακή του πόνου.
Βρεθήκαμε, σε μια περίεργη τροχιά,
Κρυφτήκαμε,στης μοναξιάς την σκιά.
Χάσαμε, την πυξίδα της καρδιάς.
Χαλάσαμε, το φόντο της ξαστεριάς.
Μισήσαμε, όσα είχαμε μαζί αγαπήσει.
Αφήσαμε, τον έρωτα να μας αγνοήσει.

Κάθε μέρα κάτι μου λείπει, φάντασμα είναι το άδειο σπίτι.
Έλα κρυφα σε μια γωνία να δεις ..πως είναι με την μοναξιά όταν ζεις.
Θέλω αγάπη μου να με θυμάσαι ..να ‘σαι καλα όπου και να ‘σαι.

Μαζί με την βροχή να ρθείς, πως μ’αγαπάς ξανά να πεις.
Κρύψου στους ήχους της μέρας αυτής, φτιάξε μουσική τις ώρες σιωπής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2012