γιαούρτι και πετμέζι

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>γιαούρτι και πετμέζι</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>γιαούρτι και πετμέζι</b><p>Δημιουργός: anuya, <i>Diogenees</i><p><i> κάθε στίχος ζεύγος τροχαϊκών 7σύλλαβων</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[align=center][B][font=sylfaen][color=navy]τί να κάνω μάνασου που είμαι αλλιώς θα σε έδιωχνα<br />
σάν αδέσποτο σκυλί μές τους δρόμους νηστικό<br />
το σκυλί ποτέ όμως δέν πρόδωσε το σπίτιτου<br />
ένα κόκκαλο άν του δώσω μια ζωή με ευγνωμονεί<br />
ήμουν νέα κι εσύ με τα βίτσιασου με γέρασες<br />
μές του Θεού τη νύχτα για σένα γιαούρτι γύρευα<br />
αλλα εσύ δέν τό’τρωγες και πετμέζι ζήτησες<br />
βγήκα και πετμέζι βρήκα και πάλι γκρίνιαζες<br />
ήθελες να σου τα ανακάτευα για να τα φάς<br />
τότε τα ανακάτεψα και όταν το δοκίμασες<br />
είπες έτσι δέν μ’ αρέσουν τα θέλω χωριστά<br />
τώρα θέλεις μπάτσα να φάς μόνο έτσι γίνεται<br />
το πετμέζι απο το γιαούρτι ξανά να χωριστεί<br />
και καλά τα ανέχομαι εγώ γιατί είμαι μάνασου<br />
όταν παντρευτείς να θυμάσαι αυτό που τώρα λέω<br />
κακομοίραμου έτσι να μή φερθείς στον άντρασου[/align][/B]<br />
<br />
<br />
(2012-12-06)<br />
αναφέρομαι σε ιστορία που βρήκα σε βιβλίο του γέροντα Παΐσιου (δυστυχώς δέν βρήκα την ιστορία στο διαδίκτυο για να κάνω αντιγραφή επικόλληση, κ έτσι διηγούμαι απο μνήμης): Στην πατρίδαμας (Καππαδοκία) αγαπούσαμε πολύ το πετμέζι (συμπυκνωμένος χυμός σταφυλιών). Κ βεβαίως είχαμε υπέροχο γιαούρτι - δέν μπορεί να περιγραφεί, καμία σχέση με τα γιαούρτια της αγοράς. Λοιπόν, ένα βράδυ ένα κορίτσι πεθύμησε γιαούρτι, λέει στη μάνατης: θέλω γιαούρτι! - Μα δέν έχουμε. Κ νύχτωσε, όλα είναι κλειστά, πού να βρώ; - όχι, εγώ θέλω γιαούρτι. Βγήκε η μάνα στη γειτονιά, όλα σκοτεινά, δέν είχε τότε φώτα στους δρόμους, χτύπησε πόρτες, βρέθηκε μιά γειτόνισσα που της έδωσε ένα κουπάκι (πήλινο) γιαούρτι, το έφερε στην κόρητης. Τότε το κορίτσι λέει: θέλω κ πετμέζι! - Μα πού να το βρώ, δέν έχουμε, κ έχει νυχτώσει! - όχι, θέλω κ πετμέζι. Για να μήν κλαίει, βγήκε ξανά η μάνα στη γειτονιά, γύρεψε, βρέθηκε μιά γειτόνισσα της έδωσε πετμέζι, το πάει στην κόρητης. Τότε το κορίτσι λέει: θέλω να μου τα ανακατέψεις. Ανακατεύει τότε η μάνα το γιαούρτι με το πετμέζι, ορίστε, φά'το. Δοκιμάζει το κορίτσι, λέει "δέν μου αρέσουν ανακατεμένα, τα θέλω χωριστά". Της τραβάει τότε μιά μπάτσα η μάνα της κόρηςτης κ την πήραν τα κλάματα - κ έτσι (με τη μπάτσα δηλαδή) ξεχώρισε πάλι το γιαούρτι απο το πετμέζι!<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2012</td><td valign=top></td></table><br />