Τα κάστρα

Δημιουργός: stigmi

.......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παραγκωνίζω τα φθαρτά της γης τα αποφόρια
Ράπισα τ άδεια χείλη μου, μην πιω γλυφό νερό
Απόδιωξα από το συλλογικό τα άστοχα ρολόγια
Πέταξα απ τη ράχη μου ασήκωτο σταυρό

Εννέα μήνες πάλευα να πλέξω δρόμους άστρα
Όνειρα αιχμαλώτισα σ ανείπωτα γιατί
Δυο μάτια επαναστάτησαν, στ απόρθητα σου κάστρα
Και μάτωσα το χέρι μου, μη γράψει σε χαρτί

Το χρώμα αποδιώξανε οι συκοφάντες χρόνοι
Σαν κάδρο με κρεμάσανε σε τοίχο με καρφιά
Σ έψαξα στα σκοτάδια μου, σ άπλωσα σε σεντόνι
Όταν κοιτάω ολόγυρα να σ έχω συντροφιά

Ξεσκόνισα τον ήλιο μου πριν σε ξεπροβοδίσω
Κέντησα και χαμόγελο, στο φως σου να λιαστώ
Εσφράγισα τα χείλη μου μη σε φωνάξω πίσω
Κατάπια την ανάσα μου.. ξανά μην ακουστώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2012