Ελπίδες

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...τα φαντάσματα δεν κλαίνε...(Π.Α., Volver)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ελπίδες


οι δρόμοι γέμισαν λέξεις
μπολιάζω τα λιγοστά μου βήματα
γερνάω
μαύρα γυαλιά με πήραν στο κατόπι

ίσως αν μάζευα περισσότερες πέτρες

σκύβω και κρύβομαι πίσω από τις σκόνες
αλλού
χτες
η ευλογημένη βαβέλ με καταράστηκε
τόσοι καπνοί στράφι
τι κρίμα

ίσως αν κοιμόμουν πιο αποφασιστικά

λύκε – λύκε, πάντα απών
τα όνειρα γυρνούν μεθυσμένα το ξημέρωμα
πέφτουν πάνω μου με τα ρούχα και τα παπούτσια
σχεδόν αναίσθητα
με πιάνει βήχας
με κομμένη την ανάσα τι να γκρεμίσω;

ίσως αν με κυνηγούσαν στ’ αλήθεια φωνές

κάθε τρεις ώρες ξυπνώ και θηλάζω φαντάσματα
τα αγνώστου πατρός είναι τα πιο πεινασμένα
παιδιά μου όλα
από παιδί τα τρέφω
κι ο έξω κόσμος δεν το λογάριασε ποτέ

ίσως αν μπορούσα να τρέξω

γερνάω
τα καταφύγια πια δεν με χωράνε
κι εκείνο το χέρι όλο κι απομακρύνεται

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2013