Όταν με δεις

Δημιουργός: renouli

Καλημέρα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα κουρασμένα μάτια μου, άσε το φίλημά σου,
κι εκεί που κάποτε θα πας, απολησμόνησέ με,
ήταν το σύννεφο απαλό για τη βρεγμένη στέγη,
για λίγο μόνο κράτησαν οι εικόνες του χιονιού.

Κι όταν με δεις να πολεμώ για οργή και περηφάνεια
κι όταν με βρεις να αιμορραγώ στων δρόμων τις στροφές,
απ' των θεών τις προσευχές θυμήσου όποια αξίζει,
στο ταπεινό γονάτισμα του ανθρώπου να σωθώ.

Στα ραγισμένα χείλη μου στάξε απ' τη δύση αίμα,
κι εκεί που η λήθη θα σε βρει, πίσω να μην κοιτάξεις,
ήταν το δέντρο αμάθητο στων κεραυνών τη βία,
για λίγο μόνο χάρηκε να αλλάζει εποχές.

Κι όταν με δεις να μάχομαι στης πόλης τα υπόγεια
κι όταν με βρεις στο πέτρινο της ήττας μου κελί,
την πιο σεμνή ικεσία σου ξέχωρα να κρατήσεις,
στο ευλαβικό προσκύνημα ίσως να λυτρωθώ.

Απ' το στερνό το βλέμμα μου, πάρε, έρωτα, τους ίσκιους,
για όποια αγάπη έχασα, να μην τιμωρηθώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-01-2006