Νησάκι

Δημιουργός: επισκέπτης

...καλούλι μου φάνηκε Ελισάβετ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νησάκι είναι και ταξιδεύει πάνω στο μάτι του καιρού
το πλήρωμά του το παιδεύει σαν αγριεύει από παντού

Παρατημένο το χειμώνα στην πιο βαθιά τη λησμονιά
και που να βρει η ψυχή κουράγιο και που να βρει παρηγοριά

Μ' απ' ότι δείχνει το πονάει και πάνω του πατάει γερά
για πόσο ακόμα ποιος το ξέρει και τι ωφελεί να το ρωτά

Η μοίρα φαίνεται γραμμένη να 'ναι για τούτη τη γωνιά
κι ας έχει ομορφιά ατόφια κι ας έχει ιστορία παλιά

Δύσκολο μοιάζει να ξεφεύγει απ' τ' άδικο το ριζικό
Κι έρημο τέλος ν' απομένει αστράκι πάνω στο νερό

Κι όπως θα κλαιν' τα άδεια σπίτια, τα ερειπωμένα, τα παλιά
θα κλαίει και τ' άσπρο μοναστήρι, και το λιμάνι στο βοριά

Και θα ρημάξει τ' αμπελάκι που 'δινε κείνο το κρασί
που σαν γευόσουν μ' απαντούσες «άλλο απ' αυτό δεν έχω πιει»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-01-2006