Το προφανές

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...τα πράγματα είναι το μοναδικό κρυφό νόημα των πραγμάτων...(Α.Κ)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το προφανές


Αγαπημένο μου φανταστικό χαρτί
Υπήρξες το πιο αγαπημένο μου σπίτι μακριά απ’ το σπίτι μου
Μπόρεσες να χωρέσεις όλα τα άχυρα, όλα τα ξύλα κι όλα τα τούβλα του κόσμου
Κανένας αέρας δε σε κούνησε ποτέ ούτε ένα χιλιοστό
Κι όμως φυσούσε
Όλο το μέσα φυσούσε εκεί έξω συνεχώς
Δε σε τσαλάκωσε στιγμή η υγρασία
Ούτε σε στοίχειωσαν φλεγόμενα φαντάσματα
Τόση λάσπη μα δε σε λέρωσε
Τόσοι καπνοί δε σε μουτζούρωσαν
Σ’ έντυνα και σ’ έγδυνα μηχανικά
Χωρίς καμιά στοργή ή φροντίδα
Κι ούτε που σκέφτηκα ποτέ μήπως κρυώνεις ή κουράστηκες.
Δε θάμπωσες ούτε διπλώθηκες στα δυο
Δεν γκρίνιαξες γι’ αυτή την άσπλαχνή μου φύση
Σε γέμισα όρια, τάφρους και προμαχώνες
Έβαλα φρουρούς και παγίδες σωρό
Δε φοβήθηκες ούτε λιγοψύχησες ποτέ
Ήσουν πάντα έτοιμο και πρόθυμο να δεχτείς κάθε μου λογικό και παράλογο
Με την ίδια αφοσίωση και την ίδια λευκότητα
Αυτή που δε συνάντησα μέχρι τώρα εντός μου
Σε αντιπάθησα κάποτε γι’ αυτό
Μα ύστερα σκέφτηκα:
Αν δεν ήσουν τόσο φωτεινό δεν θα μπορούσα να ‘μαι τόσο σκοτεινή
Και κάπως έτσι με νίκησε πάλι το προφανές…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2013