πεταμένες σκέψεις

Δημιουργός: Timeless^, Χριστίνα

σχεδόν με βαρέθηκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][I]χάνονται μπροστά στα μάτια μου οι εποχές
το καλοκαίρι έγινε ένας βαρύς χειμώνας
σ'άλλες διαστάσεις στροβιλίζεται ο αιώνας
κι'εγώ σα γέρος στη γωνιά αναπολώ το χτες

ψάχνω σημάδια στον καιρό να με κρατήσουν
οι όμορφες στιγμές τώρα αλλάζουν χρώμα
όλα τα φώτα πνίγονται στον χρόνων μας τη βρώμα
μα ψάρια έξω απ'το νερό αδύνατο να ζήσουν

ξημέρωσε θαρρείς και μύρισε λιβάνι
τι όμορφη η ανατολή του ήλιου που χαράζει
στάσου, μη φύγεις, πες σ' εμέ τι σε τρομάζει
κι'ύστερα τράβηξε κι'εσύ αλλού να βρεις λιμάνι

δε βλέπω κόσμο γελαστό, όπως και τότε
πουλιά στα δέντρα σκιάζονται να κελαηδήσουν
ως οι άνθρωποι ελεύθερα φοβούνται να μιλήσουν
παρά με δείλια σε κοιτούν στα μάτια πότε - πότε

τα παραθύρια, όλα κλειστά με κλειδαριές
λουκέτο βάλαν' στην καρδιά και το μυαλό
κουρτίνες για τον έρωτα, κι'ένα βαρύ παλτό
ζεστή να είναι η γύμνια σας μέσα στις φυλακές

σε λίγες μέρες Άνοιξη, πέρασε ο γενάρης
η αλκιόνα δεν κούρνιασε ακόμα στη φωλιά της
παρά στα βράχια ένα ένα πετάει τα παιδιά της
8 μποφώρ η θάλασσα, και αύριο σαλπάρεις .[/align][/I]

9/02/13

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2013