με συγχωρείς που σου δωσα το κώνειο

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κάτι κουβέντες που ποτέ δεν είπαμε
κάτι βαθειες μες το στομάχι μαχαιριές
τα βυθισμένα τα καράβια που τραβήξαμε
σε κάτι ξέρες με αμμουδιές χωματερές

πάντα περιφερόμασταν σαν υπεράνω τύποι
και σέρναμε βαριές τις αλυσίδες μας που τρίζαν
και τις πλασάραμε κλαυσίγελο και χαρμολύπη
στους εφιάλτες μας που χρόνια μας τοκίζαν

τι να σου πω μια πέτρα η παρουσία σου
κι η απουσία σου ένας θάνατος ακόμη
προσφέρω σώμα και ψυχή στην εξουσία σου
κι η γνώμη σου με βουλιμία τα σκοτώνει

πόσο με πίκραινε του κόσμου η σκέψη πάντα
λες και γεννήθηκα με πωλητήριο στο μέτωπο
κι έναν γιγαντιαιο ιεροτελεστικό ιμάντα
ηθικοπλαστικό για χάρη σου και απαραίτητο

Με συγχωρείς

που σου δωσα το κώνειο...

για να τελειώσεις ότι άρχισα...

στα ένστικτά σου πίστεψα πως

θα κυριαρχήσεις

δεν είχα ιδέα πως στα όσα

εγώ ζωγράφισα

εσύ θα έβρισκες τις αφορμές

να με κατηγορήσεις....[I][B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-02-2013