Nimio

Δημιουργός: tomas_to_tomari

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήτω ευειδής ευθυτενής και ρωμαλέος.
Στα ματια του αντίκριζες την ποιο παράξενη λάμψη που είχες δει ποτε σου.
Τη λάμψη του σκότους.
Το ποιο διαυγές σκοτάδι, που απαντούσες μονο στα βάθη του μεγαλυτερου ωκεανού
ωχριούσε μπροστά σε εκείνη την λάμψη που κατάπινε κάθε μόριο, κάθε σταγόνα φωτός.
Τον κοίταζες και σε έκανε να αναρωτιέσαι.
Πως γίνετε το φως να είναι σκοτεινότερο απ το σκοτάδι;
Πως γίνετε η ομορφιά να μοιάζει τόσο εναγής; Να ζέχνει θάνατο και αίμα.
Κι όμως.Σαν έφερες την εικόνα του ποιο όμορφου πράγματος στον κόσμο
και το σύγκρινες με την μορφή που είχες μπρός σου, μια λέξη μονο ερχόταν στο μυαλό.
Aποφώλιον.



Eυειδής ευθυτενής και ρωμαλέος.
Οι τρεις λέξεις που επέλεξες για να τον απεικονίσεις, τώρα φαντάζουνε κακοδιαλεγμενες
αδύνατες και προπάντων αδύναμες να τον περιγράψουν.
Και μονο στη σκέψη ότι τις χρησιμοποίησες για αυτό το σκοπό ταράζεσαι.Θες να τις διαγράψεις από κάθε βιβλίο κάθε μυαλό κάθε στόμα.Τόσο φτωχές είναι μπροστά του.
Το χέρι του απλώνεται και στοργικά σε ακουμπά στο κεφάλι.
Γεμίζεις ανακούφιση και ξεχνάς κάθε πόνο που έζησες στη ζωή σου.
Από άκρο σε άκρο κάθε σημείο του κορμιού σου κατακλύζεται από μια φωνή.
Σηκώνεσαι και τον ακολουθείς παρέα με χιλιάδες άλλους.
Και τι αφήνεις πίσω;



Τίποτε, παρα μονο ένα κουφάρι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2013