Η γραμμή Δημιουργός: Θάνος Παπ Θέλω να πιστεύω ότι αξίζει να σπαταλήσετε 5 λεπτά για να το διαβάσετε..Η πρώτη μου προσπάθεια σε μια πιο ελεύθερη δημιουργία..!! Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Η ΓΡΑΜΜΗ
Υπάρχει μια γραμμή που την συναντάς αλλά δεν μπορείς να την φτάσεις, δεν μπορείς να την ακουμπήσεις, αλλά μπορείς να γευτείς, να χαρείς, να απολαύσεις την υπέρτατη ηρεμία που μπορεί να σου προσφέρει..
Υπάρχει μία γραμμή που κάθε φορά που την αντικρύζεις αναπολείς, θυμάσαι και νοσταλγείς..
Υπάρχει μια γραμμή που όνειρο σου είναι να την δεις από κοντά κι ενώ ξέρεις πως δεν είναι εφικτό, δεν σταματάς στιγμή να σκέφτεσαι πως μπορείς να τα καταφέρεις..
Υπάρχει μία γραμμή που μοιάζει να ενώνει και να διαχωρίζει ταυτόχρονα δύο τόσο ανόμοιους όσο και ίδιους κόσμους από την μια άκρη της ως την άλλη..
Υπάρχει μια γραμμή που χωρίζει δύο ίδια χρώματα και είναι πολλές αυτές οι φορές που νομίζεις ότι δεν είναι εκεί αλλά η λογική σου στο επιβάλλει και την ζωγραφίζεις, ενώνεις τις δύο άκρες της στο μυαλό σου..
Υπάρχει μια γραμμή που περιγράφει το κενό, που το κεφάλι σου αδειάζει και η στιγμή που γίνεσαι ένα μαζί της, φανερώνει τις πιο βαθιές σου επιθυμίες και τα πιο κρυφά και ένοχα μυστικά σου..
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν αν μπορούσες να ζήσεις για πέντε λεπτά σε μια φωτογραφία; Ακίνητος, όπως ακριβώς σε δείχνει το δευτερόλεπτο που τραβήχτηκε..Έχεις αναρωτηθεί πως θα ήταν; Τι θα σκεφτόσουνα; Πώς θα ήταν το συναίσθημα εκείνης της στιγμής να κρατάει περισσότερο; Ένα συναίσθημα που θα μπορούσε να είναι είτε χαρά, ευτυχία, ελευθερία, είτε λύπη, αμηχανία, δυστυχία..
Αν μπορούσε κάποιος να μου πραγματοποιήσει αυτήν την ευχή για πέντε λεπτά, τότε θα διάλεγα δύο φωτογραφίες και θα ζητούσα να σπάσει ο χρόνος στη μέση. Μια πράξη που θα έκανα, μια απόφαση που θα έπαιρνα θα την έσπαγα σε δυο στιγμές που για μένα θα περιέγραφαν τις έννοιες «κενό» και «ελευθερία» ταυτόχρονα..
Μια τέτοια απόφαση αυθόρμητα που όλοι παίρνουμε είναι μια βουτιά, μια βουτιά στην θάλασσα από τον ψηλότερο βράχο της παραλίας. Τι πιο ωραίο συναίσθημα από το δευτερόλεπτο που μετά το άλμα τα μάτια σου αντικρίζουν την θάλασσα και βλέπουν μέσα στον βυθό της; Εκείνο το δευτερόλεπτο που αισθάνεσαι τόσο αθώος και τόσο ψυχικά γυμνός απέναντι της; Αυτή θα ήταν και η πρώτη φωτογραφία που θα διάλεγα να ζήσω και να βιώσω όλα τα συναισθήματα της στιγμής. Και μετά; Μετά η θάλασσα, ο βυθός της με την υπέροχη αφή του και την τεράστια αγκαλιά του. Τι πιο ωραίο συναίσθημα από την όψη του ουρανού μέσα από τον βυθό, όταν όλα μοιάζουν τόσο διαφορετικά, τόσο ψεύτικα και τόσο παραμυθένια;Όταν όλα μοιάζουν τόσο ήρεμα, τόσο στατικά και τόσο ανώδυνα; Αυτή θα ήταν λοιπόν η δεύτερη φωτογραφία που θα διάλεγα να ζήσω..Δύο στιγμές τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες..
Κι αν η επιθυμία μου ο χρόνος να σπάσει και να διαλέξω δύο φωτογραφίες δεν ήταν εφικτή; Τότε θα διάλεγα την στιγμή που χωρίζεις το σώμα σου σε ουρανό και θάλασσα, την στιγμή που ακούς τον βυθό και κοιτάς τα σύννεφα, την στιγμή που επιπλέεις στο νερό σαν σε θαύμα και νοιώθεις ο πιο ελεύθερος, ο πιο ήρεμος και ο πιο αγνός άνθρωπος πάνω στη γη...Την στιγμή που γίνεσαι ένα με την γραμμή...
Μα για να ζήσω αυτήν την στιγμή δεν χρειάζομαι φωτογραφία, δεν χρειάζομαι κάποιο θαύμα..Η γραμμή με κρατάει πάνω της για όσο εγώ θέλω και χρειάζομαι και αυτή είναι η αξία της..
Εγώ βρήκα την δικιά μου γραμμή..Εσύ;
Ξέρω πλέον τι σημαίνει αυτή η γραμμή για μένα..Εσύ;
Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2013 | |