Το σπαθί

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ότι μικρός με πλήγωσε,
ο χρόνος το τοκίζει,
να το ξοφλήσω δε μπορώ,
και η καρδιά με πνίγει.

Τον ουρανό μου έδειχνες,
και είπες, πόσα αστέρια,
όλου του κόσμου οι ευχές,
παρέα στις δικές μας.

Ακόμα στον ύπνο μου λάμπουν,
και τρομαγμένος τη νύχτα ξυπνώ,
δεν θυμάμαι που είν' τα δικά μας,
και άστεγος στη ψυχή τα κοιτώ.

Η άνοιξη μου φέρνει στα χείλη,
τα δικά σου μα δε τα φιλώ,
είχες φτιάξει έναν Μάρτη θυμάσαι?
και τον φορώ μέχρι εσένα να δω.

Σε αγαπώ και η αγάπη κοστίζει,
γιατί πάντα στην κόψη κυλά,
και δε ξέρω αν με σκοτώνει,
η να ζήσω ξανά πολεμά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2013