Καθρέφτες κι ανομήματα

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

"...Μα αφού το πείσμα της ψυχής αγάπησα με πάθος, αξίζει κάθε λάθος που μ΄ έφερε ως εδώ…"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καθρέφτες κι ανομήματα (2010)

Θα σκύψω απόψε να λουστώ
στου ονείρου μου τη βρύση
κι όποιος μ’ αναζητήσει
στον Άδη θα με βρει…
Εκεί που πάθη κούρσεψαν
την άγρια λογική μου
-αντάρτισσα ψυχή μου
που σού ’λειπε η φωνή…-

Τη μοναξιά μου να κερνώ
καπνό πικρό και μέλι
κι ας λέει ό,τι θέλει
ο κόσμος που βοά…
Γιατί όποιος δε φοβήθηκε
το θάρρος δεν γνωρίζει,
το μέσα του κοιμίζει,
μπρος στη Ζωή ωχριά…

Κι εγώ θα κάνω βήματα,
στου κόσμου τα ανομήματα
τα χνάρια μου θ’ αφήσω καθαρά…
Κι ας μάθουνε πως πέρασα,
την άβυσσο ξεγέλασα
και όσους αρνηθήκαν τη χαρά…

Εδώ σφαδάζω και γεννώ
τον πιο δικό μου χρόνο,
το γέλιο μου ανταμώνω
στο φως το πρωινό…
Και συμπονώ την πίκρα μου,
ξορκίζω το θυμό μου,
στον άσπιλο ουρανό μου
γεννιέμαι και γερνώ…

Μα αφού το πείσμα της ψυχής
αγάπησα με πάθος,
αξίζει κάθε λάθος
που μ΄ έφερε ως εδώ…
γιατί έχει η αναζήτηση
μια εξαίσια γοητεία,
κι αυτή είναι η ουσία
που απόψε τραγουδώ…

Θα σπάσω τους καθρέφτες μου
τους έρωτες τους φταίχτες μου
εγώ μονάχα θέλω να κοιτώ…
Γιατί δεν ζουν τα ψέματα
στη μνήμη, κι όπου έμαθα
τα πέλαγα εντός μου ν’ αγαπώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2013