Θεατής

Δημιουργός: katia, Riska Katia

Μετα απο καιρο μπηκα να γραψω εναν στιχο μου...Η αισθηση ειναι πολυ διαφορετικη απο πριν. Ειναι σαν να μπηκα σε ενα ζεστο καφε γεματο φιλους και γνωστους. Το βιβλιο εκτος των αλλων με εφερε πολυ κοντα στην "ιδεα" και στην "ψυχη" αυτου του site. Μου εδειξε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάπως αλλιώς το πίστευα
να ζούσα την ζωή μου,
ούτε που υποψιάστηκα
πως θα 'ταν φυλακή μου

ʼχρωμες να 'ναι οι μέρες μου
νεκρά ψυχή και σώμα
σε τοίχους να ονειρεύομαι
φρέσκο πως πιάνω χώμα.

-----
Στην καρδιά μου ένα κομπιούτερ
στο μυαλό μία TV
θεατής μόνο να είμαι
σ' όσα μου 'ταξε η ζωή
Μην μιλάς μονάχα άκου,
να γελάς όταν σου πουν,
να δακρύζεις όσο θέλουν
και τα λίγα να σ' αρκούν.

Ζωή που βρόγχος γίνεται
και σφίγγει κάθε λίγο
δίχως ανάσα πνίγομαι
γυρεύω να ξεφύγω
Και όλο να λέω αύριο,
αύριο θα πετάξω
κι όσους κοιμούνται ήσυχοι
θα πάω να τρομάξω.

-----
Στην καρδιά μου ένα τσιπάκι
στο μυαλό μία μηχανή,
το κορμί να υπακούει
δίχως να ρωτά γιατί.
Μην μιλάς μονάχα άκου,
να γελάς όταν σου πουν,
να δακρύζεις όσο θέλουν
και τα λίγα να σ' αρκούν.

Κάπως αλλιώς το πίστευα
ζωή πως θα σε ζήσω
Φίλη μου σε λογάριαζα
μα θέλω να σε βρίσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2006