H φίλη μου και οι Tσατσοι της

Δημιουργός: Mπουρμάς, Μανούσος Μπουρμάς ®

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της „φίλης“ μου οι TΣΑΤΣΟΙ της, έχουν καημό μεγάλο,
που έχουν στο κεφάλι τους ένα μεγάλο κάλο.

Όχι ο καθένας χωριστά, όλοι κοινό τον έχουν,
το που πάνε τα τέσσερα καθόλου δεν κατέχουν.

Με την ακμή, η παρακμή σαν πάρει αέρα ο κώλος
έρχεται ψηλομύτηδες κι ας σας στηρίζει „στόλος“

Eκείνος των ηλίθιων και ελεεινών προβάτων,
που κλάνουνε ακατάσχετα „τα πάντα των αοράτων“.

Οι τσάτσοι όλοι κρέμονται, από μια τρίχα γκρίζα,
κι από την αγα-1 τους τον χώνουν και σε πρίζα.

Όπως τους είπα και παλιά, σκατά ‘ναι, σαν κι εμένα
μα με τη μόνη διαφορά, αυτοί απ’ τα πατημένα.

Γλύφτες, μπουχέσες, όργια, μικροπρεπή σκουλήκια,
εσωστρεφείς, εγωμανής, μικρόψυχα, ποντίκια,

Πικρόχολα ανίκανα, κενά απολειφάδια
δίνουνε όλα τα λεφτά για δυο αυτιών τα χάδια.

Σουζάρουνε στα πισινά για μιας Μαντάμ την τρίχα
τον ρόλο αμα παίξουνε καλά θα τους την δώσει προίκα.

Όσα δεν φτάνει η αλεπού πηδάει και τα φτάνει,
μα αυτοί μόνιμος πέφτουνε σαν χάνοι στο τηγάνι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2013