Συναδερφοι στην τρελα

Δημιουργός: amylee, Ευη

Σαν γυαλι μεσ'το χερι της πολης τα φιλια μου ματωνω οπου βρω...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εχεις νιωσει ποτε απελπισια....?
τα ματοκλαδα να καινε
σαν πυρωμενα κλαδια
απο δακρυα που δεν λενε να κυλησουν...
βολοδερνουν μεσα στο μυαλο
πνιγοντας τα παντα...
απελπισια...την εχεις νιωσει ποτε...?
αγκαθωτα συναισθηματα
σαν θηλια περασμενα γυρω απο το λαιμο μου..
δαμαζουν την τρελα
σαν αγρια αλογα σερνουν ενα πτωμα
μεσ'την καταιγιδα....
τρεξε φωναξες...
κι εγω βαλθηκα να στησω
τα καγκελα της φυλακης μου...
βλεπεις
μπορουσα να χτισω ολοκληρους κοσμους
αναμεσα μας
να πνιξω την θλιψη μεσα σε ποταμια
σε χρυσαφενιες αιθουσες να κρεμασω τις αναμνησεις...
μα μερικες φορες οι στιγμες που εχεις μοιραστει δεν σημαινουν τπτ..
λαμπερες μα αχρηστες μνημες
...γιατι τιποτε δεν μπορει να καλυψει το κενο οταν δεν εισαι εκει...
για αυτο προτιμησα να σταθω εκει που ημουν
να αφησω το σωμα μου να τρεμει μεσα στα χερια σου
και περιμενω ανασα απο τις ρωγμες των φιλιων σου
να βουλιαξω στο σκοταδι μαζι σου...
το να προσπαθεις να ξεχασεις καποιον που αγαπησες
ειναι το ιδιο ματαιο με το να προσπαθεις να θυμηθεις
καποιον που δεν γνωρισες ποτε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-04-2013