Αρρωστημένη Κυριακή

Δημιουργός: EKI, Γιώργος Σταματόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι νάρκες ήτανε βαθιά
στο χώμα ριζωμένες,
επάνω έπαιζαν παιδιά
κι είχαν γυμνές τις φτέρνες,
αρρωστημένη Κυριακή
πόσα περάσαν χρόνια
δεν ξαναπέρασα απ' κει,
μα ζω εκεί αιώνια.

Κι όπως χορεύουν οι σκιές
στου φεγγαριού τη χάση
ξυπνά το γέλιο τους το χτες
και ποιος να ησυχάσει.

Στον ουρανό τα σίδερα
είχαν φτερά, πετούσαν,
για λίγο ξεμακραίνανε
κι όλο ξαναγυρνούσαν,
ήτανε εκείνη η Κυριακή
που στέρεψε το αίμα
χρυσή θυμάμαι την αυγή
και κόκκινο το γέρμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2006