Στα Καγκελα

Δημιουργός: jobak, Γεωργία

στίχοι που δεν λένε όχι στην μελωδία...!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

'' ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ''
STIXOI JOBAK...

οι δυό γροθίτσες μια σταλιά
στα κάγκελα σφιγμένες
τα δυό του μάτια κάρβουνα
σινιάλα στο σκοτάδι

στο κουρασμένο λιόγερμα
πάντα την ίδια ώρα
ξέφευγε σαν αερικό
ψάχνοντας μια πατρίδα

στο μαύρο πάνω το κορμί
σεργιάναγε ο χάρος
κρατούσε μια καυτή μασιά
να'τονε σημαδέψει

μα αυτός απο τη γέννα του
ήταν σημαδεμένος
ξυπόλιτος να τριγυρνά
και μέλλον να μην έχει

την άσφαλτο τρυπούσε ο νους
χωνόταν σε λαγούμια
που τον πηγαίναν μακριά
σε γάργαρα ποτάμια

σαν ξέπλενε στα κύματα
τις ανοιχτές πληγές του
τα δάκρυα γλυκαίνανε
και μέθαγαν τα ψάρια

κι όλα τ'όνειρα άφηνε
στον κόρφο της γοργόνας
προτού χαράξει γύριζε
στο σκοτεινό κελλί του

ανοίγει τις δυό χούφτες του
και βλέπει πως κρατάει
τ'αύριο νεογέννητο να του χαμογελάει
στα σκουριασμένα κάγκελα, πάντα την ίδια ώρα....


http://www.youtube.com/watch?NR=1&feature=endscreen&v=Rrfvq2A76Kc

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2013