Το παραμύθι μια ξεχασμένης ανάμνησης

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΚΟΡΟΖΗ, ΜΑΡΙΑ ΚΟΡΟΖΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήσουν θυμάμαι όμορφος πολύ
κι ο ήλιος τα μαλλιά σου χάιδευε
κάθε πρωί
την ώρα π' αστερόσκονη στα δυο σου
μάτια κένταγε η αυγή.

Σε κοιτούσα δίχως να χω κάτι να πω
σιωπηλά ερχόμουν κοντά σου
τόσο αθόρυβα όσο ένα φάντασμα
δε μ' ένιωθες στους ώμους σου
ν' ανασαίνω
ούτε στο προσκεφάλι σου
να σβήνω το φιλί
δε μ' άκουσες ποτέ
τις νύχτες που για σένα
τραγουδούσα
άσμα κρυφό , άσμα ερωτικό
με συνοδεία
την ηχώ του ανέμου
καθώς στα φύλλα έπεφτε
η βροχή εκείνη
των ματιών.

Πόσο σ' αγαπούσα τότε
πόσο εύκολα ξέχασες
όλα εκείνα τα ωραία
που μου χάρισες
λες κι ήταν όλα
χάρτινα καραβάκια
πλασμένα από ανείπωτη
μελαγχολία
μ' έδεσες κρυφά σε έναν
πάσαλο κάπου μακριά
για ν' αγναντεύω μονάχη
τη σιωπή
κι ούτε που γύρισες να δεις
τι είχες κάνει
πόση ομορφιά σου χάρισε
η αγνότητα της καρδιάς
και με πόση λύσσα
τη μαχαίρωσες εσύ.

Μα είστε οι άνθρωποι
πλάσματα αλλόκοτα
ψάχνετε παντού τον πόνο
η αγάπη άσχημη σας μοιάζει
κι όποιος σας αγαπά
τον λογιάζετε για προδότη
κι όμως είναι η αγάπη αμαρτία ΄
τόσο φριχτή άραγε;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2013