Παραλήρημα μοναχικού ποιητή

Δημιουργός: ioakim

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να σκέφτομαι με στίχους σημαίνει
να σκέφτομαι διφορούμενα
Με προτάσεις μισές κι αμφίσημες
Με προτάσεις που υπονοούν
Που αρνούνται λογικά ν' αποφασίσουν
Το συναίσθημα ξεχνιέται γράφοντας
λεξούλες όμορφες και εκτονώνεται
Γλυτώνει έτσι τη σκέψη από το να γίνει λογική
Να αποφασίσει
Αυτά είναι για τους πεζογράφους
Εγω είμαι ποιητής
Αναποτελεσματικός
Ανώριμος
Αναποφάσιστος
Ακοινώνητος
Εγω είμαι ένα –α- στερητικό
Ευτυχής στην μοναδικότητα μου
Τι κι αν αυτή η χρυσή αγελάδα
Το ταλέντο μου
Έγινε με τον καιρό πέτρινη
Εγώ ακόμα την έχω στημένη ψηλά
Ακόμη την λατρεύω
Ω Βάαλ της μοναδικότητας μου!
Ω ήλιε χρυσέ!
Φωτοδότη κι απόμακρε
Καις γιαυτό δεν σε αγγίζουν
Παρόλο που τόσο όλοι σε λατρεύουν
Ω πένα!
Νεφηλεγέρτη των τύψεων
Και της κοιμισμένης συνείδησης
Ξυπνάς την μικρότητα τους
Γιαυτό και σε κρατάνε μακριά
Ω εσύ!
Ένας μέσα στους πολλούς
Με αυτήν την κατάρα του λόγου
Μια υποβόσκουσα ενόχληση είσαι
Μια αδιόρατη δυσφορία σε συνοδεύει
Έτσι όλοι κρατιούνται μακριά σου
Χωρίς να ξέρουνε γιατί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2006