Σπηλιογραφία

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

Σε έναν φίλο, μυητή... άργησα; δεν άργησα... spil, σ' ευχαριστώ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα δάχτυλά σου, κουρασμένου λαμνοκόπου.
Μάστιγα η σκέψη σου, δαιμόνιου κελευστή.
Τα χαίρει η χάρη των Μουσών, η ολολυτή.
Να τα ξεχνούσε η ιδιοτροπία της Ατρόπου,
νά 'ταν αθάνατα, κι αυτή νά 'ταν θνητή.

Του γαλαξία σου τις κατάλευκες δεσμίδες
σκορπάς, που κέδνουν το κρυμμένο σου το φως.
Όντας ταυτόχρονα και βρέφος και τροφός,
απορροφιέσαι σα μελάνι στις σελίδες,
που 'χες αιχμάλωτες στα πιο βαθιά σου εντός.

Σ' άλλη μια στρώση ενός αέναου παλιμψήστου,
τάζεις τις λέξεις μιας γραφίδας ζηλευτής.
Από ένα στίγμα, στο παντού ταξιδευτής,
γεννάς τον όλεθρο του ονείρου σου του υψίστου,
εξαγνισμένος στο κενό να ξοδευτείς.

Του σύμπαντός σου κατακαίς τις φρυκτωρίες,
γονατιστός, πυρπολημένος κι εμπρηστής.
Λεηλατημένος, μα ταυτόχρονα ληστής,
δέχεσαι τώρα ταπεινά τις τιμωρίες
μιας μισεμένης ύλης, κάποτε πιστής.

Σε κάποιον του είναι σου ναό μπαίνεις ικέτης,
του θυμικού σου όπου σε φέρανε οι τροχιές.
Και γίνεσαι έτσι, καθαρός από ενοχές,
από τον κνώδακα του ανθρώπινου δραπέτης,
κι από το αιώνιο των παθών σου ασυνεχές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2006