Εφιάλτης

Δημιουργός: ροβολος, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αστράφτει σπαθί στο χλωμό σεληνόφως
του θύτη το μένος κρυμμένο έχει ο ζόφος
τα μάτια του δαίμονα φλόγες που καίνε
για πράξεις δαιμόνων οι ανθρώποι θα λένε.

Στο μαύρο λιβάδι ψαλμοί που αντηχούν
οι μύστες του ερέβους αργά τραγουδούν
ο κύκλος τους κλείνει, προστάζει θυσία
δε στέργει ν' ακούσει του αθώου ικεσία.

Ο Αμνός που σφαδάζει στο τέλος του φτάνει
ποιου να 'ναι το χέρι που ανόσια έχει κάνει
σπονδή στων αγγέλων τον πρώτο αρχηγό
το σώμα ταράζεται, νιώθω, ριγώ.

Τον πέπλο του ονείρου αποδιώχνω, ξυπνάω
το φως της ημέρας να δω λαχταράω
ψυχή πονεμένη το φως σε λυτρώνει
ψυχή μου κρατήσου, γοργά ξημερώνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2013