Ωδή στον Γκάτσο

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που αναζητεί συνθέτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένας χωριάτης απ’ την Ασέα,
μ’ έχει κεράσει γλυκό κρασί,
με τα τραγούδια του στα Μεσαία,
σε FM, Βραχέα και στο PC.

Πώς να ξεχάσω τον Νίκο Γκάτσο,
που ’ταν στο Ηρώδειο κάποια φορά
κι έτυχε δίπλα του εγώ να κάτσω,
στην παραπάνω λίγο, σειρά.

Μες σε μια νύχτα, λένε πως, ίσως,
βούτηξε στα ύδατα της Στυγός,
κι έγινε ποίημα, κι έγινε νήσος,
κι έγινε ολόιδιος η Αμοργός.

Είδε πολέμους, είδε κι ειρήνες,
τους κολοφώνες της μουσικής,
ήταν οι στίχοι του σαν τις σειρήνες,
πίσω από πόρτες της φυλακής.

Τώρα, καράβια κεντά στο χέρι
και χελιδόνια με τον πηλό
και στης Ακρόπολης πάει τα μέρη,
μ’ ένα τετράδιο κι ένα στυλό.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2013