Ιχνηλάτης

Δημιουργός: Εύφορος ..., Άννινος Γιάννης

... ωθείς το αναπόφευκτο ανάμνηση να γίνει ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

*
Πετροβολάς τα κύματα, τα σύννεφα τοξεύεις
κορμί που σμίλεψε το Φως κι ο πελαγίσιος οίστρος,
κόρη το αρχιπέλαγους, στον χρόνο ταξιδεύεις
φίλοι σου τ’άστρα της αυγής ... ο Γραίγος κι ο Μαΐστρος.

Του ειμαρμένου πρόσταγμα ... ιέρεια του πάθους
έλξη ακατανίκητη ... αφόρητη σαγήνη,
η πρόφαση κι η αφορμή κάποιου μοιραίου λάθους
ωθείς το αναπόφευκτο ανάμνηση να γίνει.

Γέννημα της αγνής Ροής και του γαλάζιου πόντου
πορφυρογέννητη μορφή, νεράιδα και γοργόνα,
τα αίματα μας σμίξαμε στις θάλασσες του νότου
μαζί στροβιλιστήκαμε στο μάτι του κυκλώνα.

Κρυφά τις νύχτες θα `ρχομαι για να σε συναντήσω
στους γαλαξίες ναυαγός ... του χάους ιχνηλάτης,
κι ίσως ... στην μαύρη άβυσσο κάποτε καταλήξω
εκλιπαρώντας έλεος ... στ` όνομα της αγάπης.

Δέηση επουράνια θα κάνω πριν σ` αγγίξω
σπονδή στους δώδεκα θεούς ... έκκληση στους αγγέλους,
χρώμα από τον ουρανό ... γιά να σε ζωγραφίσω
ρανίδα αίμα κόκκινο απ` την αιχμή του βέλους.


* * *


Εάν αποφασίσεις ότι θες να εγκαταλείψεις την θάλασσα ...
για να πατάς τη γη στερεά κάτω από τα πόδια σου ...
τότε δεν ακούς πια την μουσική των θεών γύρω σου ...


Αλήθεια, πόσα καλοκαίρια πέρασαν, θυμάσαι άραγε; ...

Κάπου στον Ινδικό προς Σινγκαπούρη.
Τρίτη 23 Απριλίου 2013, 16:45 LT (UTC +5)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-05-2013