Απόγευμα στο κοιμητήριο

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιμάμαι και ξυπνάω δίπλα στους τάφους
Των παλιών μου ονείρων
Της παλιάς μου ελπίδας για γαλήνη
Δεν έμεινε τίποτα στον κήπο ζωντανό

Ανάμεσα στα αραχνιασμένα κρανία
Και τις στάχτες όλων αυτών που έκτισα
Κάθομαι και βλέπω το κενό
Χωρίς μονολόγους, χωρίς λυγμούς

Γελοίες φωνές με κυκλώνουν
Μεταδίδονται μέσω δικτύων
Φιμώνουν όλους τους ήχους
Κρύβουν οι οθόνες τα αστέρια

Και ίσως εδώ που κάθομαι
Απλώς να σωπαίνω και να βυθίζομαι
Αλλά είμαι ακόμα εδώ
Και είμαι ζωντανός
Μα ακονίζω το μαχαίρι

Δεν υπήρξε καμία απάντηση ποτέ
Καμία πόρτα δεν ήταν ανοικτή
Αλλά δεν με βρήκε ούτε μία σφαίρα
Πληγιασμένος και πονώντας
Μα με μια ψυχή ολοκαίνουρια,
αγέννητου παιδιού

Βραδιάζει στο κοιμητήρι,
Θα ηττηθείτε όλοι, όχι από εμένα
Από τον χρόνο, από την σκόνη
Γιατί ακόμα έχετε πράγματα να χάσετε
Εγώ πόνταρα, έχασα, έμεινα μόνος, κρύωνα
Μα τώρα πια αναγκαστικά, μόνο κερδίζω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2013