Ευδοξιμώ να αρωματίζω την ουρανία καρπή

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Μια θεοπνεύστη ευεργεσίας καλησπέρα μου!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ευδοξιμώ να αρωματίζω στην ουρανία καρπή,του αρχαγγελευομένου ευσπλαχνισμού σου!
Στην απροσκύνητη μεμακάρθητη χαρμοσύνη ανθορά,της προαιρισμένης εκκλησιασής σου!

Σαν ευδοκιμώ στα παμμακαρία ουρανία,προσήνεμα χείλη,την στέρξη πια των στεναγμών!
Σαν προορίζομαι στα χρυσοστόλιστα,στα ενουράνητα κύματα σου,την μυρωδία των ηδονών!

Σαν μυροβολίζομαι με πρωτοπλάστη ομορφοσύνη,την πιο ξανθή ακτή του πλέριου πελάγους!
Στην πιο γλυκίη ομορφιά,της θεοσύνης των φιλιών,της πρωτοπλάσης των αιθερίων απείρων!

Σαν ενθεωρώ τον απομεθυστικό σου ήλιο,μέσα στην μυρωδία της θεοπνεύστης συλλογής σου!
Σαν γλεντοφόρα να υποδουλωθώ,μέσα στην καρποφόρα θύμιση,στην περιβολία σου φωτιά!

Σαν μετουσιώνεται πλευστά,με πρεσβευσία ηδονή,η ακαλεσθήτη πρωτοφάντη αγιοσύνη σου!

Σαν ευπροσυγορείται με αιωνία καταφόρτη ευφροσύνη εμφορά,η αχαλινώτη ξαστεριά σου!
Σαν ανθοστολίζεται με ανειπώτη περιφήμη,περιτρανή περιτίμη,περηφανή άγια γυμνωσύνη!

Το ανθοβόλιστο κορμί σου,για να σε εγκαρτερήσω ανυποστέρητα,με εξαρχεία ερωτοσύνη!

Σαν θα προεσταλθώ την ανταριασμένη ορμηνευομένα, κεχαριτωμένη θεία αρχοντοσύνη σου!
Στην αισθαντιωμένη ευαισθησία σου,για να συστοργιστώ,συστεργασμένα να αναδρασκελιστώ!

Το πιο τρυφερό αμαράσιον ρόδο,της μυσταγωγικής ευφραδειωμένης ανθής του Παραδείσου!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2013