Σαν φθινοπώρου θλίψη

Δημιουργός: peiraiotissa, AΘΗΝΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης άνοιξης την εκπνοή
κόντευε καλοκαίρι...
κατέβηκε μία βροχή
φέρνοντας μια απαλλαγή
απ΄του Θεού το χέρι

Απόγευμα,λίγο μουντό
σαν φθινοπώρου θλίψη...
και δάκρυ απ΄τον ουρανό
μούσκεψε αυτό το δειλινό
που η βόλτα μου΄χει λείψει

Πρόσεχε...μη με ακουμπάς
γιατί θα πάρω θάρρος...
και μη μου πεις πως μ΄αγαπάς
θέλω μονάχα να κρατάς
του πιθανού το βάρος

Κέρνα με ένα παγωτό
στην έρημη πλατεία...
να μου θυμίσει τον καιρό
που δεν υπήρχε στο μυαλό
ούτε σαν φαντασία

Κι ύστερα φύγε...να χαρείς
μη δώσεις σημασία...
κι απ΄τη ζωή μου να χαθείς
μες την καρδιά μου εσύ θα ζεις
και θα΄χεις πάντα αξία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-06-2013